Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Τέλος εποχής και για  ΤΑ ΝΈΑ ... ΤΟ ΒΉΜΑ; Πριν από λίγα χρόνια τέλος εποχής και για την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Όλα τριγύρω αλλάζουνε αλλά είναι δύσκολο είναι βαρύ.
Δεν έχω σκοπό να κατακεραυνώσω μεγαλοδημοσιογράφους, ιδιοκτήτες, διαπλεκόμενους και άλλα τέτοια. Μια άλλη φορά ίσως..
    Κατά έναν περίεργο τρόπο αισθάνομαι όπως τότε που για πρώτη φορά άκουσα
εκείνη την ανακοίνωση που έκλεινε την ΕΡΤ, όπως όταν έπαψα να βλέπω την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ  στα περίπτερα αλλά και στο διαδίκτυο.
Δε χαίρομαι λυπάμαι και μελαγχολώ όποιος κι αν είναι ο κάθε Ψυχάρης ή η κάθε Τεγοπούλου και πάει λέγοντας. Μήπως δε γνωρίζω το ρόλο του ΔΟΛ τις προηγούμενες δεκαετίες; Τα έχω διαβάσει όλα έχω αφιερώσει χρόνο και κόπο αλλά.....
Έχω ακούσει πολλά (αμαρτωλά) και για τον γίγαντα που λέγεται ΕΡΤ αλλά.....
   Δεν ήμουνα μόνιμος, συστηματικός αναγνώστης των φύλλων του ΔΟΛ αλλά μπορώ να ξεχάσω  εκείνο το στήσιμο στην Ομόνοια γύρω στις 11.00 και λίγο νωρίτερα, για να πάρουμε τα ΝΕΑ  με τις "μικρές αγγελίες"και να βρούμε "πρώτοι από όλους" την καλύτερη αγγελία και την καλύτερη δουλειά; Ήταν αρχές της δεκαετίας του ΄80 και βρήκαμε τότε δουλειά.κι από αγγελίες.....
     Μπορώ να ξεχάσω τα Σαββατόβραδα (ξημερώματα Κυριακής για την ακρίβεια)  μετά τις δώδεκα, τις ουρές στους πάγκους να πάρουμε ΤΟ ΒΉΜΑ κάποιοι, την ΚΥΡΙΑΚΆΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ κάποιοι άλλοι, για να τη διαβάσουμε την άλλη μέρα, Κυριακή κατά τις 11 που θα ξυπνούσαμε και μέχρι ν΄αποφασίσουμε τι θα φάμε;
  Είναι  ένα κομμάτι της ζωής μου και είναι μάλλον συνέχεια ενός παλιότερου.
     Πιτσιρικάς, με ένα ραδιόφωνο στο αυτί (χωρίς τηλεόραση ακόμα στο σπίτι), "άκουσα" το θέατρο από την ΕΡΤ.
 Το θέατρο της δευτέρας ήταν η εκπομπή  και η Δευτέρα η μέρα της εβδομάδας  που κοιμόμουνα πιο αργά απ' όλες τις υπόλοιπες.
"Άκουσα" για τη μεταπολίτευση από την ΕΡΤ άκουσα , Λοίζο , Λευτέρη Παπαδόπουλο, Νταλάρα, Αλεξίου,  .....μη συνεχίσω τώρα δεν ξεχνώ κανέναν απλά γράφω ότι έρχεται πρώτο στο μυαλό... Θεοδωράκη, Χατζηδάκη, Λεοντή, Μούτση και πάει λέγοντας....
...Και στο σχολείο, μια καθηγήτρια, καλή της ώρα (ζει άραγε;) μάλλον τη συμπαθούσα πολύ φαίνεται και  την άκουγα μ' ανοιχτό το στόμα, είπε μια μέρα απαντώντας σε μια  ερώτηση: "εγώ διαβάζω Ελευθεροτυπία". Αυτό ήταν. Δεν πήρα κουλούρι. Πήγα την αγόρασα, τη δίπλωσα με τον τίτλο προς τα μέσα, όπως οι αριστεροί το ριζοσπάστη, χωρίς να ξέρω ακόμα τότε γιατί το κάνανε, (εγώ το έκανα αυθόρμητα ίσως γιατί δεν ήξερα τι ήταν ακριβώς αυτό που πήρα) και στο σπίτι το απόγευμα τη διάβασα αντί να διαβάσω Νέα Ελληνικά!
   Χρόνια μετά σκεφτόμουνα ότι μέσα από κει έμαθα τον κόσμο μου.
Κι όταν στράβωνα κάποιες φορές με την Ελευθεροτυπία, έτσι για εκδίκηση, αγόραζα το Βήμα της Κυριακής. Και την Καθημερινή ακόμα αγόραζα για να τα λέμε όλα. Μπορώ να ξεχάσω το ένθετο 7 ημέρες;
Αυτό που δεν πρόδωσα ποτέ όμως ήταν το Κρατικό ραδιόφωνο. Ποτέ μέχρι τώρα....

.......... είναι ο κόσμος μου γίνεται να μη στεναχωρηθώ αν κλείσουν ΤΑ ΝΈΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΉΜΑ;
  
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε! Καλός είναι ο διάλογος ....